Шӯъбаи кимиёдармонии омосҳои бадсифат ва ёрии паллиативӣ

Шӯъбаи кимиёдармонии омосҳои бадсифат ва ёрии паллиативӣ фаъолона ба табобати беморони гирифтори шаклҳои гуногуни бемориҳои саратон, аз ҷумла омосҳои калон ва гемобластозҳо машғул аст. Самтҳои асосии фаъолияти шӯъба иборатанд аз:

1. Кимиёдармонии омосҳои калон: Беморони гирифтори омосҳои ҷойгиршавиашон гуногун тибқи протоколҳои байналмилалӣ табобат мегиранд. Схемаҳои навтарини кимиёдармонӣ, ки комбинатсияи ситостатикҳо, доруҳои мақсаднок ва иммунопрепаратҳоро дар бар мегиранд, истифода мешаванд, ки ба омос таъсири дақиқтар мерасонанд.
2. Гемобластозҳо: Табобати беморони гирифтори бемориҳои хун, аз қабили лимфомаҳо, миеломаи бисёркарата ва лимфогранулематоз бо истифодаи кимиёдармонии баландвоявӣ гузаронида мешавад. Шӯъба инчунин беморонро барои трансплантатсияи ҳуҷайраҳои бунёдӣ омода мекунад, ки як қадами муҳим дар табобати бемориҳои бадсифати хун мебошад.
3. Табобати мақсаднок: Дар табобат ба истифодаи доруҳои мақсаднок, ки ба ҳуҷайраҳои омос таъсири интихобӣ мерасонанд, диққат дода мешавад, ки осеби бофтаҳои солимро кам мекунад. Ин таъсироти манфиро кам мекунад ва самаранокии табобатро баланд мебардорад.
4. Иммунотерапия: Илова ба усулҳои анъанавии кимиёдармонӣ, иммунотерапия – истифодаи доруҳое, ки системаи иммуниро барои мубориза бо ҳуҷайраҳои саратон фаъол мекунанд, бештар истифода мешавад. Ин самти навтарин дар саратоншиносӣ мебошад, ки самаранокии баландро дар бисёр шаклҳои саратон нишон медиҳад.
5. Табобати инфузионии доимӣ: Барои нигоҳ доштани консентратсияи устувори химиопрепаратҳо дар хун системаҳои воридкунии доимии доруҳо (инфузоматҳо ва насосҳо) истифода мешаванд. Ин усул имкон медиҳад, ки тағйироти шадиди сатҳи доруҳо дар хун пешгирӣ карда шавад ва заҳрнокии табобат кам карда шавад.
6. Ёрии паллиативӣ: Ба ёрии паллиативӣ ба беморони гирифтори марҳилаҳои пешрафтаи саратон диққати махсус дода мешавад. Он ба беҳтар кардани сифати зиндагии беморон, назорати алоими дард ва дигар нишонаҳо, инчунин дастгирии ҳолати равонии онҳо равона шудааст. Ёрии паллиативӣ ҳам дар шароити беморхона ва ҳам дар хона расонида мешавад.
7. Пешгирии оризаҳо: Барои пешгирии оризаҳое, ки бо курсҳои дарозмуддати кимиёдармонӣ алоқаманданд, усулҳои пешгирии флебитҳо ва тромбофлебитҳо фаъолона истифода мешаванд. Катетеризатсияи венаи зериқулфакӣ имкон медиҳад, ки табобати инфузионӣ бехатар ва самаранок гузаронида шавад, бе иваз кардани зуд-зуди дастрасии венозӣ.
8. Фитотерапия: Дар доираи равиши мураккаб ба табобат дар шӯъба фитотерапия ворид карда мешавад, ки ба кам кардани таъсироти манфии кимиёдармонӣ ва дастгирии организми бемор дар раванди табобат кӯмак мекунад. Фитосаратоншиносӣ як иловаи муҳим ба усулҳои анъанавии терапия мегардад.

Шӯъба дорои кадрҳои баландихтисоси тиббӣ мебошад, ки аз 11 табиб иборат аст, ки 3 нафари онҳо дараҷаи олӣ, 2 номзади илмҳои тиб ва 2 табиби дараҷаи аввал ва 1 табиби дараҷаи дуюм доранд. Табибони шӯъба фаъолона ба тадқиқоти илмӣ машғуланд, равишҳои нави табобати омосҳои бадсифатро таҳия намуда, усулҳои инноватсионии ташхис ва табобатро ҷорӣ мекунанд.